Het project Fibershed ontstond in 2010, toen Rebecca Burgess het idee had om een volledige garderobe te produceren binnen een straal van 250 kilometer. Zowel het oogsten van de grondstoffen, de productie van het textiel en de kledij, én de kleuringen moesten binnen deze afstand gebeuren. Hiermee wilde Burgess niet alleen haar ecologische voetafdruk verkleinen, maar ook lokale productie in de kijker zetten. Fibershed groeide uit tot een heuse beweging en telt intussen al vijftien spin-offs over de hele wereld.

De textielsystemen van Fibershed draaien op lokale productie, biologische oogst en een gemeenschap die hiervoor speciaal opgeleid is. In 2011 creëerde Burgess de Fibershed-markt om de verschillende boeren en fabrikanten te verenigen achter hetzelfde duurzame bedrijfsmodel. Een jaar later ontstond het project ‘Fibershed 501c3’ om de lokale bevolking vertrouwd te maken met de voordelen van lokale productie.

Het prototype van de garderobe wordt geproduceerd volgens bepaalde voorschriften. Zo moet de kleuring natuurlijk zijn (en dus vrij van giftige stoffen). Voor de teelt van de grondstoffen geldt er dan weer een verbod op pesticiden, genetisch gemodificeerde gewassen en synthetisch materiaal. Fibershed wil zo weinig mogelijk impact hebben op het milieu en probeert de lokale gemeenschappen te overtuigen om de CO2-uitstoot tijdens de productie tot een minimum te beperken.